Postprodukcja. Kultura jako scenariusz – jak sztuka przeprogramowuje współczesny świat

Postprodukcja należy do najbardziej rozpoznawanych książek Nicolasa Bourriauda. Obok Estetyki relacyjnej oraz Altermodern stanowi pozycję ważną nie tylko w dorobku tego autora, ale wniosła niezwykły wkład do współczesnego postrzegania sztuki. Francuski kurator i krytyk sztuki z typową dla siebie intuicją wyczuł i przedstawił składowe języka artystycznego przełomu XX i XXI wieku. Wówczas dopiero walczyły one swoją legitymizację, a współcześnie stały się standardem. Opisuje techniki mash-up, hackingu, samplowania, zapętlania czy zawłaszczania – nie jako praktykę charakterystyczną wyłącznie dla przemysłu muzycznego, ale jako kombinację działań i postaw, które znajdujemy również w innych obszarach życia. Chociaż natychmiast po ukazaniu się zyskała status tekstu klasycznego, szeroko komentowanego i inspirującego wielu badaczy i artystów, również nad Wisłą, to na jej polski przekład czekaliśmy ponad dwie dekady. Pomimo upływu czasu jednak nadal warto ją czytać, a rozpoznania Bourriaud, dokonywane w nieco innym habitacie medialno-kulturowym wciąż zachowują aktualność.