Książka przedstawia postać Adolfa Szyszko-Bohusza – wybitnego architekta i konserwatora, a także profesora i rektora Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Adolf Szyszko-Bohusz był architektem zarówno w dosłownym, jak i w przenośnym znaczeniu tego słowa. Ukazał Akademii nowe perspektywy działania, otwierając ją na sztuki projektowe i konserwację zabytków.
Jest to biografia Adolfa Szyszko-Bohusza ze szczególnym uwzględnieniem jego działalności w krakowskiej ASP. W 1916 roku Adolf Szyszko-Bohusz objął stanowisko dyrektora Kierownictwa Odnowienia Zamku Królewskiego na Wawelu. W 1920 roku został profesorem Katedry Konserwacji Zabytków w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dwa lata później został rektorem i był nim przez sześć jednorocznych kadencji. W 1925 roku doprowadził do ministerialnej akceptacji nowego statutu ASP, na mocy którego powstały dwa wydziały: Wydział Malarstwa i Rzeźby oraz Wydział Architektury. Miał też wiele innych osiągnięć – opisanych w monografii.
Książka uzupełnia biografię Adolfa Szyszko-Bohusza o wątki związane z krakowską ASP, a opowieść o historii Akademii wzbogaca o opracowanie czasów rektora-architekta. Popularyzuje wiele tekstów ukrytych dotąd w archiwach. Jest to opowieść o jednej z najważniejszych postaci polskiego życia kulturalnego z pierwszej połowy XX wieku, postaci godnej znacznie większej sławy.